ΟΡΙΣΜΟΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ

 Κατά καιρούς έχουν αναπτυχθεί διάφοροι ορισμοί σχετικά με τις μαθησιακές δυσκολίες(Μ.Δ.)

Οι Μ.Δ. είναι ένας όρος γενικός που αναφέρεται σε μία ανομοιογενή ομάδα διαταραχών ,οι  οποίες εκδηλώνονται με σημαντικές δυσκολίες στην πρόκτηση και χρήση ικανοτήτων ,ομιλίας, ακρόασης, ανάγνωσης, γραφής, συλλογισμού ή μαθηματικής ικανότητας.

Οι διαταραχές αυτές αποδίδονται σε δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος, είναι εγγενείς και υπάρχουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ατόμου(Παντελιάδου& Μπότσας,2007).

Οι Μ.Δ. μπορεί να εμφανίζονται μαζί με άλλες μειονεξίες όπως αισθητηριακή βλάβη ,νοητική καθυστέρηση ,συναισθηματική διαταραχή ή με εξωγενείς επιδράσεις π.χ. πολιτισμικές διαφορές ή ακατάλληλη διδασκαλία. Επίσης προβλήματα συμπεριφορικά, αυτοελέγχου, κοινωνικής αλληλεπίδρασης και κοινωνικής αντίληψης μπορεί να συνυπάρχουν με τις Μ.Δ. αλλά δε συνιστούν από μόνα τους τέτοιες(Στασινός,2016).

Σύμφωνα με τη Βρετανική Εταιρεία Δυσλεξίας, η δυσλεξία συνιστά ένα σοβαρό πρόβλημα ,ανεξάρτητο από τις μαθησιακές ευκαιρίες που δίνονται στο μαθητή, το οποίο παρατηρείται όταν η ανάγνωση και η ορθογραφημένη γραφή εμφανίζουν δυσκολίες ή ατέλειες(Στασινός,2013).

Η δυσλεξία ως ειδική μαθησιακή δυσκολία  σχετίζεται με ένα ιδιαίτερα ευρύ πλαίσιο παραγόντων, που δεν επηρεάζουν άλλες νοητικές λειτουργίες.

Η δυσλεξία και οι Μ.Δ. γενικότερα εμφανίζονται μετά την είσοδο των μαθητών στο σχολείο, χωρίς να αποκλείονται και οι περιπτώσεις που ανιχνεύονται νωρίτερα(Χρηστάκης,2013).

Η εκτίμηση και η διάγνωση της δυσλεξίας είναι σημαντική διαδικασία καθώς μέσα από αυτή θα αναγνωρισθεί το ιδιαίτερο προφίλ του μαθητή και θα συνταχθεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης που θα ανταποκρίνεται στις προσωπικές του ανάγκες(Τρίγκα-Μερτίκα,2010).